Muhammed Ali demiş ki; “Allaha beni düşmanlarımdan koruması için dua ettim, hiç arkadaşım kalmadı.”
Ne kadar üzücü!
Ne kadar hüzün dolu!
Ne kadar acı bir deneyim, değil mi?
Hayatın gerçeği böyledir işte!
Gerçek şudur ki; bizi en çok kıskanan, bizi en çok çekemeyen, bizi sevmediği halde sahte sevgisiyle bizimle olan ve sürekli kötü olmamızı isteyen bir sürü arkadaşımız yok mu?
Kesinlikle var..
İnsanın üzüntüsü bir başkalarının umurunda değildir.
Bizi sadece dostlarımız anlayabilir, bu da sayı olarak çok azdır.
Gecenin ortasında durmuş, ay ışığında bunları yazıyorum.
Sevdiğim kadınların çoğu yok olmuş gitmiş, unutulmuşum…
Sürekli yanımda olanların çıkarları değiştiğinde hızla uzaklaşmışlar benden.
Ve sonra kayan bir yıldızda çevremdeki insanlar aklıma geliyor..
İnsanın çevresinde genellikle şu tip insanlar bulunuyor:
Birincisi; başarısız olmamızı isteyenler…
Çevremizde en çok bunlar bulunuyor. Sahte sevgileriyle arkamızdan kuyumuzu kazanlar bunlardır.
İkincisi; başarı olmamızı isteyenler…
Başarılı olmamızı isteyenlerin en büyük özelliği, başarılı bir şey yaptığımızda gerçekten sevinenlerdi. Hüzünlerde zaten herkes üzülür. Haberleri izlersin kötü bir şey gördüğünde üzülürsün. Bir yerde kavga olur, üzülürsün. Savaş olur, üzülürsün. Bunların hepsi insan olmanın özelliğidir. Ve bunların arasında çoğu sahte sevgilerde bulunur. Hani sokak söyleşilerinde, savaş durumunda olan yerlere herkes koşulsuz gidip yardım etmek ister ama “iletişim no ver, iki gün sonra gidecek otobüse dâhil edelim seni”, dendiğinde, koşup uzaklaşanlar ve işim var, hastam var diyenlerdir.
Üçüncüleri ise, bizim başarılı olmamızı isteyenler ama kendileri kadar değil!
Kendilerini geçmeyecek şekilde başarılı olmamızı isterler. Evlerde, köylerde yazlıklarda iş hayatında ve okul sıralarında bu her zaman böyledir. Bunun tersi mümkün değildir. En azından benim bire bir yaşadığım tecrübeler bu yönde oldu.
İnsanlar kendilerini sürekli beğenmemizi, sürekli övgü dolu güzel sözler söylememizi isterler. Oysa bunlara hiç gerek yok, ihtiyaçta yok. Aynaya baktığında en çok sevdiğini görebilmem gerekir.
İşte bu tür insanlar her zaman haklı olduklarını düşünürler ve bu insanlar;
Dinlemekte sıkıntıları vardır,
Sık sık insanın sözünü keserler,
Kolay ve basit şeylere bile alınganlık gösterirler. Basit ve sıradan insanların sözlerine kolaylıkla inanırlarken bilimsel sözlere kıymet vermezler. Bilgili insanları hep küçümserler. Çözüm odaklı olmazlar sorunun üstüne üstüne gitmekten âdete zevk alırlar. Sürekli eskiye takılıp kalırlar o şöyle dedi, bu böyle dedi gibi gereksiz sözlerle herkesin zamanını alırlar. Bunlarda insanın iyi yönlerini çalan hırsızlardır.
Ve son olarak dikkat edin bu tip insanlar bugün eleştirdikleri ve beğenmedikleri her ne varsa, bir süre sonra kendisi yapacaktır.
Ve o tip insanlara ne kadar iyilik yaparsanız yapın, en ufak bir şeyde sizden kötüsü olmayacaktır. İşte bu yüzden ilişkilerimiz olması gerektiği kadar olmak zorundadır. Fazlası sıkıtı yaratacaktır. [Aşk Yazarı Mustafa Çifci®- İstanbul, Kasım 2023]