İşte bir yıl daha bitti!
Değişen hiç bir şey olmayacak.
Aynı uğraşlarla, aynı çıkmazlarla boğuştuk.
Günleri, çoğu kez yarı mutsuz, yarı umutsuz, yarı üzgün, yarı sönük olarak geçirdik.
Aynı kısır döngüler çıkmazında, hep bir koşuşturmanın içinde akşamlara ulaştık.
Yine aynısı olacak..
Değişen hiç bir şey olmayacak..
İşte bir yıl daha bitti!
Değişen hiç bir şey olmayacak.
Bizim için önemli olmayanları yine unutup gideceğiz.
Umut düşmanı olduğumuzu bilmeden “boş ver”, diyeceğiz. “Boş ver, bana ne ya... Hep ben mi yapacağım. Biraz da onlar yapsınlar.”
Gündelik çıkarlarımız için kimi zaman şirin görünmeye çalışacak, hayatı bir yarış gibi düşünecek, hep birilerini geçmek isteyeceğiz.
Bu yolda birileri mutlu olurken birileri üzülecek. Birilerinin mutluluğu başkalarının mutsuzluğu anlamına gelecek. Birileri hak etmediği mevkilere gelecek...
Hiç bir zaman, tam olarak çalışmanın karşılığı alınamayacak.
İş hayatında böyle...
Aşk hayatında da bu böyle devam edecek.
Yine aynısı olacak..
Değişen hiç bir şey olmayacak..
İşte bir yıl daha bitti!
Değişen hiç bir şey olmayacak.
Bizi sevenleri değil de, çoğu zaman bizi sevmeyenlerin peşinden koşacağız.
Sevdiği kadar sevilmeyecek hiç kimse...
Birileri sevdanın özlemini çekerken birileri de kırk yılda bir bulanan sevdalara ihanet edecek.
Ve bazen, çıkmaz aşkların yine kana bulandığı görülecek...
Yine aynısı olacak..
Değişen hiç bir şey olmayacak..
İşte bir yıl daha bitti!
Değişen hiç bir şey olmayacak.
Çünkü hepimiz bildiğimiz kadar yaşıyoruz bu hayatı.
Düşüncemizin dışında kalan her şey bize uzak, bize yabancı...
Bu karmaşanın içinde mutluluğu sorgulamak ise sakıncalı; çünkü kitapları yazanlar da, ateşe atanlar da insanlar...
Çünkü insan biraz bencil...
Biraz yalancı...
Biraz zayıflar...
Biraz teslimiyetçiler...
Biraz kıskançlar...
En çokta yalnızlar...
İşte bir yıl daha bitti!
Değişen hiç bir şey olmayacak.
Sadece bil yeter; kim olursa olsun, hangi masada oturursa otursun, makamı, mevki ne olursa olsun, isterse kentin en lüks yerinde, isterse derme çatma bir kulübe de yaşasın, isterse ayağındaki pabucu yarı delik, isterse kolunda bir kaç milyarlık saat olsun, inan değişen fazla bir şey yok.
Gözyaşının rengi yok...
İşte bir yıl daha bitti!
Değişen hiç bir şey olmayacak.
Yine aynı yollardan gidip geleceğiz her gün.
Aynı sokaklarda yürüyeceğiz yaşadığımız kentin.
Dostlarımız ve yakın tanıdıklarımızdan başka çok az şey ilgimizi çekecek.
Birileri aydınlık yarınlar için çalışırken birilerinin umurunda olmayacak karanlık.
Gelecek yılda da, emeğe, dostluğa, sevgiye ve aşka ihanet sürüp gidecek, değişen hiç bir şey olmayacak...
Devran sürüp gidecek..
İşte bir yıl daha bitti!
Güle güle yaşanıp biten yıl...
Güle güle hayatımızdan eksilen günler...
Güle güle...
Güle güle...[2004]