Saldırı siyasetinin neyine alkış?

Yine meydan meydan saldırı siyasetine...
Hedefte hep birileri var..
Şunlar var ya şunlar!.. Bunlar var ya bunlar!..
Darbeciler, lobiler, çeteler, paraleller var ya!..
Gibisinden hedef tahtaları..

Hizmet ve üretimden söz olmayınca...
Sadece hedefe konanlara saldırı siyaseti var.
Dün medya ile saldırı siyaseti yayanlar, bu gün meydan meydan
konuşarak bu işe soyunmuştur.

Ne acıdır ki Türkiye, son 12 yılını böylesine bir saldırı siyaseti ile geçirdi.
Geçen yılların her gününe ortalama 3 adet saldırı sığdırdılar.
Böylece, millete ne moral değer bıraktılar, ne de paylaşarak yaşama tutkusu...
Çocuklarla gençlere bile kötü örnek olarak saldırdılar...
Bir yandan Başbakan çıkıp gür sesiyle saldırdı.
Öte yandan parti yöneticileriyle, bakanlar tek tek saldırdı.
Ya kılıf giydirdiler her etkinlik üzerine...
Ya da tersine yanıt verdiler muhalefet söylemlerine...
Giderek, bir bunalım coğrafyasına çevirdiler ülkeyi.
Her bir yerinden eğri olan siyasetleri, adeta bir sosyal bunalım
pompaladı ülkeye.

Şimdi meydanları doldurup alkış çalanlara sormak lazım;
Neye ve kime bu alkışlar?
Böl-Parçala güdümündeki saldırı siyasetine mi?
Sadece laf üreten bir siyasetin, inanç görüntüsüne mi?
Sahi, adaletsizlik yüzünden ölenler ve de canı yananlar hiç mi sizi
ilgilendirmiyor?

Meydan meydan alkış çalarken; o meydanlarda ölenler, tepesine cop
yiyenler ve de ciğerine zehirli biber gazı soluyanlar hiç mi sizi
ilgilendirmiyor.

O meydanlarda yine saldırı siyasetini alkışlayan sizler; Hiç mi
vicdani rahatsızlık duymuyorsunuz?

Yoksa kavga ve saldırı siyaseti size heyecan mı veriyor?
Yoksa milletin giderek bölünmesinden hoşnut musunuz?
Ordumuz ve yargımız ne hale düştü?.. Yine de alkış mı?..
Eğitim ve sağlık işleri Arap saçına döndü; Yine de alkış mı?
Ekonomimiz yalan ve uyduruk rakamlarla ayakta duruyor; Yine de alkış mı?

İşi ve aşı olmayanların meydanları doldurduğu bir ülkede;
Barış, kardeşlik ve de insanca yaşamak varken...
Acaba saldırı siyasetinin neyine alkış?..