Günler haftaları , haftalar ayları kovalıyordu.
Dışarıda güneş doğup batıyor, saat ilerliyor ama hiç bir şey değişmiyordu...
Artık dünyada kimse mapusa düşmedim demesin.
Hepimiz hükümlüyüz.
Öyle bir göz hapsi var, öyle bir gardiyan varki kımıldamak mümkün değil.
Herkesin suçu günahı farklı ama cezamız tek faturada kesildi. Kurunun yanında yaş da yandı.
Korku bütün kapıları dolaştı. Hani korktukça tutsak, umut ettikçe özgürdük?
Akılla , mantığın bittiği yerde umudunda kırıntılarını süpürdük.
Öyle bir mapus ki görüş günü yok. Üstelik kurtuluş için şafak bile sayamıyorsun. Sayılı gün geçer bile diyemiyorsun. Müebbet sanki. Firar edemiyorsun.
Kaçmak değil, mapus olmak hayatta kalmanı sağlıyor. Bu sefer özgürlük değil, tutsaklık seni yaşatıyor. Sadece sebat ediyorsun. Ses çıkaramıyorsun. İsyan edemiyorsun. Suçlu tayin edemiyorsun. Üstelik ne ilmin, ne bilimin seni kurtarmaya yetmiyor. Asırlar sonra bile anlatılacak tarihi yaşıyorsun. Ne torunlarına, ne dostlarına bir daha bu konuyu açmak dahi istemiyorsun. Kendi elini kendi yüzüne süremez iken evlatlarının başını bile okşayamıyorsun.
Günler geçtikçe daha çok düşünen, daha çok anlayan giderek pişen bir hâl alıyor insan. Her şeyi ziyan ettiğini ; suyu ekmeği ,sevgiyi , zamanı nasıl fütursuzca harcadığını anlıyorsun.
İnsan olmanın anlamını çözüyorsun.
Evlat gibi hissediyorsun kendini. Arkanda baban olsun istiyorsun. Savunmasız devletinden destek bekliyorsun. Ve umutlarını bir anda dibe vuran bir şey oluyor. Devlet de sana diyorki bana bağış yap... Bir tokatta öyle yiyorsun.
Diyeceğim şu ki;
Aklın yolu bir iken , seçenekleri tecrübe ettik. Dünya alem halkına bakar iken biz halktan yardım talep ettik✔
Diyeceğim şu ki;
Cümle alem sokağa çıkmaz iken, biz tedbirinizi siz kendiniz alın dedik✔
Diyeceğim o ki;
Saraylarda şatafatla yaşar iken, aslında kasalarda meteliğe kurşun attığımızı öğrendik.✔ Maaşı bağışlar iken , bir günlük saray harcamasının maaşın kaç katı olduğunu hesap edemedik.✔
Diyeceğim o ki;
Hasta olacağımızdan çok devletimizde zınnık yokmuş bir de ona yandık✔
Diyeceğim o ki;
UMUDUMUZ KORKUMUZDAN DAHA BÜYÜK OLMALI✔
diye umut ektik, ektiğimiz toprağında kupkuru olduğunu öğrendik.
Senelerdir Güçlü Türkiye demiyorlar mıydı? Güçlü değil borçlu Türkiye imiş...
Bruno ne demiş;
“ Tanrı yeryüzüne hükümran olmak için iyi insanları bulur ve kullanır. Kötü insanlar yeryüzüne hükümran olmak için tanrıyı kullanır”
Bizi kurtaracak dua kadar , olup biten her şeyi okumanız dileği ile ...
EVRİM TOK