Yakınlarınız, akrabalarınız, arkadaşlarınız…
Ne kadar varlıklı olurlarsa olsunlar,
Sizin acil bir ihtiyacınızda yanınızda olmuyor ya da olamıyorlarsa,
Varlıklarının sizin için bir anlamı var mıdır?
Yoktur!
Bir yalnızlığı,
Bir acıyı,
Kalpte saklı kalan bir özlemi,
Yokluk günlerindeki sıkıntıyı paylaşamayan,
Eşin,
Sevgilinin,
Aşkın bir anlamı olabilir mi?
Olamaz!
Olmamalı…
Eş, çocuk, evlat, akraba, sevgili, dost, arkadaş
Öncelikle yokluk günlerinde var olmalı,
Yalnızlıklık günlerimizde yanımızda olmalılar…
Yalnızlığınızı saramayan,
Yokluğunuzda yanınızda var olamayan insanlar bir dost değil,
Sadece kendilerini düşünen,
Gölgesi olmayan kurumuş ağaçlar gibi bencil insanlardır.
Kuru kalabalık dediğimiz budur.
Bize gölge yapacak,
Meyve veren ağaçlar gibi dostlar lazım.
En başta da bizim, dostlarımız için öyle olmamız lazım…
Dostlarımız, yakınlarımız, arkadaşlarımız ve akrabalarımız bizim rakibimiz değildir.
Rakip gibi görmeye başladığımız an uyuşmazlık başlayacak demektir.
Yaşamın güzelliği,
Paylaşmaktan gelir…
